Feeds:
نوشته
دیدگاه

Archive for the ‘هنر’ Category

متد آموزشی ارف تاکیدی بر این موضوع ندارد که کودک موسیقی کلاسیک و یا نوع خاصی از موسیقی را یاد بگیرد، هدف از کلاس های ارف معنا یافتن موسیقی برای کودک در جهت رشد خلاقیت و اعتماد به نفس او است.

سودابه سالم سرپرست گروه موسیقی «کودکان ایران زمین» با بیان این مطلب درخصوص دیدگاه کارل ارف(آهنگساز آلمانی) در آموزش موسیقی به کودک به خبرنگار مهرگفت : ارف معتقد است که کودک را باید با سرچشمه های فرهنگ بشری آشنا کرد و موسیقی را بخش مهمی از تعلیم و تربیت کودک می داند ؛ بنابراین در کارگاه موسیقی ارف معلم و مربی نقش خیلی کم رنگی در آن دارد و درعین حال فضایی برای کودک فراهم می شود که بتواند با استناد به تجارب و کنش هایی که خاص دوران کودکی است موسیقی را درک کند که از این طریق توانایی های زیادی درعرصه های متفاوت پیش روی کودک باز می شود .

وی در ادامه افزود : کارگاه ارف علاوه بر تعلیم و تربیت به رشد همه جانبه کودک کمک های شایسته ای می کند و این مسئله نوعی احساس امنیت را در او به وجود می آورد تا در سایه این احساس خودش را کشف کند، اهمیت این شیوه و تربیت موسیقی در کودک این است که کودک آن کاری که در کلاس انجام می دهد را بتواند به راحتی در خارج از کلاس و به شکل مستقل تکرار کند به این معنا که اگر در کلاس یک بازی ریتمیک انجام می دهد بتواند در لحظات دیگر زندگی اش هر زمان که خواست آن حرکات را تکرار کند در واقع با این متد موسیقی در او درونی و نهادینه می شود و آموخته های خود را به زندگی شخصی می آورد.

این آهنگساز در ادامه با اشاره به تکنیک های کارگاه آموزشی ارف گفت : در این کارگاه هم به فرد و هم به گروه اهمیت داده می شود و تمام تکنیک های به کارگرفته شده در این کارگاه از فرهنگ بشری نقاط مختلف دنیا نشات می گیرد درست مثل نوع نشستن روی زمین که از فرهنگ شرق مایه گرفته و یا انتخاب سازهای خاصی که متعلق به موسیقی آفریقا و یا اقوامی که در خاوردور زندگی می کنند درواقع یک ساز کاملا ابتدایی است که کودک به راحتی از آن استفاده می کند.

وی همچنین خاطرنشان کرد : یکی از مسائلی که برای ارف اهمیت داشت توجه به ریشه های فرهنگ موسیقی کودک بود و اگر نگاه دقیق به این صحبت ارف داشته باشیم باید تحقیق کنیم و ببینیم که سرچشمه های فرهنگی و موسیقایی در سرزمین ما چیست و براساس این شناخت موسیقی را به کودک آموزش و نهادینه کنیم.

سرپرست گروه موسیقی «کودکان ایران زمین» در خصوص کم و کیف برگزاری کلاس های ارف در ایران گفت : کارگاههای آموزش موسیقی به کودک در ایران درست مانند سایر فرآورده هایی که از غرب می آید تنها تقلیدی ظاهری از این نوع موسیقی است و به معنا و مفهوم که در متد وجود دارد توجهی نمی شود در واقع آن تفکری که موسیقی باید برای کودک معنا پیدا کند در اغلب آموزش های ما وجود ندارد درنتیجه من قبول نمی کنم که کلاس ارف در ایران وجود دارد چراکه اصولا چنین کلاسی در ایران قابل اجرا نیست چون هم فضای باز و هم مربیان تعلیم دیده در این حوزه می خواهد.

وی در ادامه افزود : البته کلاس های آموزشی موسیقی کودک خوبی در ایران وجود دارد که بهتر است اسم آنها را ارف نگذاریم چون این آموزش ها براساس تجربه موسیقایی مربیان شکل گرفته و آنها هم متاثر از آموزش ها و تجربه های شخصی خود هستند من فکر می کنم آنچه برای آموزش کودک در کشور ما خیلی مهم است مخصوصا در سنین قبل از دبستان و یا پیش دبستانی تعریف کودکی است چراکه ما هنوز به تعریف دقیقی از کودک در تعلیم و تربیت دست نیافته ایم.

سودابه سالم در پاسخ به این سؤال که آیا متد تدوین شده ای برای آموزش موسیقی به کودکان در ایران وجود دارد گفت : موسیقی یک زبان بین المللی است که هریک از ملیت ها زبان موسیقایی ویژه خودشان را دارند و ما هم زبان موسیقی خودمان را داریم پس باید گرامر زبان موسیقی سرزمین خودمان را به کودک آموزش دهیم ضمن اینکه نباید فراموش کرد که کودکی یعنی موزیکال و این دوران بدون موسیقی معنا ندارد چراکه کودک با تقلید از آهنگ و موسیقی زبان آموزی می کند .

وی در پایان گفت : خوشبختانه زبان آموزش موسیقی به کودک در فرهنگ ملی وفولک ما وجود دارد به این معنا که ما ترانه های نوازش و یا متل هایی برای زبان آموزی داریم، بازیهای آوازی یا ترانه هایی برای اجتماعی شدن داریم ، ما بازی هایی داریم که اسم و صدای حیوانات را آموزش می دهد و یا بازی هایی داریم که مبحث طبقه بندی را مطرح می کند بحثی که در دنیای مدرن بسیار مطرح است مثل بازی «کلاغ پر» که یک بازی ریتمیک و آوازی است و دسته بندی می کند موجوداتی که پر می زنند با آنهایی که پرواز نمی کنند و یا حتی ترانه های مشاغل داریم؛ ولی متاسفانه کوچکترین اهمیتی به این داشته ها در آموزش های خود نمی دهیم.

Read Full Post »

گروه بزرگ مضراب به سرپرستی حمید متبسم و رهبری بابک کامکار با دو اجرای پی در پی در شهر های اولدن بورگ و برمن آلمان کنسرت های خود در سال 2007 میلادی را پایان داد. بخش نخست برنامه به بداهه نوازی حمید متبسم (سه تار) و پاشا کرمی (تنبک) اختصاص داشت در این بخش حمید متبسم مرکب نوازی بسیار زیبا ودلنشینی را با ماهور شروع کرد ودر بیات ترک خاتمه داد با گذری به چهار گاه اوج زیبائی وتکنیک سه تار را به نمایش گذاشت که پاشا کرمی در نهایت زیبائی همراهی در خور توجهی نمود.و با استقبال شنوندگان روبرو شد. در بخش دوم آغازگر برنامه قطعه پروانه از ساخته های حمید متبسم بود که از تنظیمی زیبا برخوردار است. پس از آن بهزاد روشن پور نوازنده سنتور با ظرافت و زیبائی خاصی تکنوازی کوتاهی را عرضه کرد و مرسده هاشمی نیز با آواز گوشه گلیکی همراه او شد. بخش دشتی با تصنیف لیلا خانم برگرفته از موسیقی بومی خراسان با تنظیمی از حمید متبسم پایان یافت. رامین عظیمیان تکنواز تار گروه به همراه تنبک پاشا کرمی با تغییر مقام به مایه شوشتری مقدمه ای بر قطعه روز و شب که اولین تجربه اهنگ سازی اوست نواخت. ملودی های دلنشین روز و شب با تنظیم ظریف ، مناسب و سئوال و جواب های بجای بربط ؛ تار؛ سنتور؛ سه تار و نی در آمیخت. پژمان زاهدیان نوازنده سه تار تکنواز بعدی این اجرا بود که با ارامی جلوه های گوشنوازی از آواز شوشتری را ارائه کرد و نوبت به قطعه شکوه از ساخته های بابک کامکار جوانی که رهبری گروه را نیز به عهده دارد، رسید. همنوازی بداهه استاد حمید متبسم در هر بخش تکنوازی موجب نشاط بیشتری دردست تکنواز و گوش شنونده بود. دو نوازنده بربط و عود گروه مضراب پس از آن قطعه ای از ساسان عضدی را نواختند و نوبت به اخرین بخش کنسرت رسید. آهنگ مرثیه را حمید متبسم پانزده روز پس از زلزله بم بر روی شعری از فریدون مشیری متاثر از این حادثه ساخته است و در کنسرت های سازی دستان در امریکا اجرا شده است و اینک با تنظیمی تازه برای ارکستر بزرگ مضراب پایان بخش این کنسرت با شکوه بود. گروه مضراب از هم اکنون دعوتهائی جهت بر گزاری کنسرت در سال 2008 میلادی در بلژیک. فرانسه. انگلستان.سوئد و هلند دریافت داشته که امید است شاهد کارهای بیشتر این گروه و گروه هائی از این دست در داخل و خارج کشور باشیم

 لیست نوازندگان گروه بزرگ مضراب

 تار          1- رامین عظیمیان 2- محسن بنا یی 3- محمد طبا طبا یی

بم تار       4- سجاد رهنمایی 5- سعید خطیر مهر 6- لاله جوشنی

سه تار     7 – پژمان زاهدیان 8- فرزانه جهان میر 9- امیر صحرایی 10- گیو قلمکاری پور 11- بهروز نقی پور 12- آبتین جوان پیکر 13- شاهین فتح راضی

 سنتور    14- بهزاد روشن پور

بربط       15- ساسان عضدی 16- متیو دوپونت

نی         17- حسین زارع

سازهای کوبه ای     18- پاشا کرمی

تنبک     19- محسن نجاتی

دف و دایره آواز   20- مرسده هاشمی 21- سهیلا فلاحی 22- فروز جوادی 23- منصوره زرندی 24- آذر مشاور 25- سونیا کریمی

 بابک کامگار رهبر

Read Full Post »

پرويز مشکاتيان پس از حدود سه سال در شب هاي 6 تا 9 آذر همراه گروه عارف در تالار بزرگ وزارت کشور به روي صحنه رفت و بدين ترتيب جدول کنسرت استادان و گروه هاي بزرگ موسيقي کشور در سال جاري تکميل شد. آنچه مي خوانيد گزارش شب سوم کنسرت گروه عارف است.

زمان شروع برنامه ساعت 20 اعلام شده بود که به روال تمام کنسرت هاي موسيقي با تاخير (و البته اين بار با نيم ساعت) آغاز شد و گروه عارف متشکل از شانزده نفر کار خود را با آهنگسازي و سرپرستي پرويز مشکاتيان شروع کرد. استفاده از سنتورباس، قيچک باس و تارباس عملاً در جهت افزايش وسعت صوتي (رژيستر) بم انجام گرفته که عموماً ساز منطقه بالاتر خود را در اکتاو پايين تقويت (دوبله) مي کنند. قطعات انتخاب شده همان گونه که اعلام شده بود ترکيبي از کارهاي جديد و قديم بود. قسمت اول برنامه در ابوعطا، شور و دشتي اجرا شد. پس از اجراي قطعات ضربي پيش درآمد و چهارمضراب خسرو و شيرين، حميدرضا نوربخش آواز ابوعطا را با جواب آواز مشکاتيان آغاز مي کند و موجب تعجب مي شود وقتي که به رغم گذشت حدود ده دقيقه از برنامه، دقايق اوليه را فالش (خارج) مي خواند. در ادامه تصنيف فرياد با شعري از سايه اجرا شد که يک شش هشتم سنگين است و در آن به گوشه هاي مختلف ابوعطا گذر مي شود. با پايان گرفتن تصنيف، تکنوازي کيوان ساکت زمينه را براي ورود به گوشه و چهارمضراب حجاز مهيا مي سازد. ساکت در اينجا نيز شاخص هاي خاص خود را به نمايش مي گذارد و استفاده زياد او از ويبراتورها (لرزش روي سيم) و گذرهاي کروماتيک غيرمعمول موسيقي ايراني خسته کننده مي شود. چهارمضراب حجاز را که قبل از اين در «صبح مشتاقان» شنيده ايم و گوشه حجاز با زيبايي تمام در قالب يک قطعه ضربي اجرا مي شود. تعويض نقش سازها و سوال و جواب بين آنها بخصوص در ارائه گوشه يقولون جالب و در نوع خود بديع است. تصنيف «شکر و شکايت» پس از حجاز با همان خصوصيات اجراهاي قبل و با اندک تغييري در سازبندي آن اجرا مي شود و پس از آن بهداد بابايي با سه تار جواب آواز خواننده را مي دهد تا گذر به شور انجام شود و خوب نيز از عهده کار برمي آيند. در واقع تنها جايي که صداي سه تار به گوش مي رسد نيز همين قسمت است و صداي آن در ميان صداي سازهاي ديگر آن چنان گم است که بود و نبود آن را علي السويه مي کند و اين از خصوصيات سه تار به شمار مي رود که سازي خصوصي است.تصنيف «گون» با شعر مشهور شفيعي کدکني در شور اجرا مي شود و قسمت اول برنامه را پايان مي دهد. اين تصنيف با برداشتي از قطعه در قفس (ساخته ابوالحسن صبا – پرويز مشکاتيان که قبلاً توسط گروه عارف اجرا شده بود) شروع و ختم مي شود. بخش انتراکت که در بروشور برنامه آمده است حذف شده و تکنوازي تنبک نويد افقه پرکننده فاصله بين دو بخش برنامه است، در واقع مدت زمان نسبتاً طولاني اين تکنوازي در خدمت گسستن فضاي برنامه از شور و ورود به فضاي بيات ترک (که شاهد آن فاصله يک سوم کوچک بالاتر از شاهد شور قرار دارد) است. افقه پس از ارائه قالب هاي ريتمي مختلف تکنوازي خود را به ميزان هفت ضربي خاتمه مي دهد که آغازگر تصنيف «بهارا» با شعر سايه است؛ تصنيفي که به خوبي شنونده را به فضاي جديد قسمت دوم برنامه که قرار است در آوازهاي بيات ترک- دشتي و کرد بيات اجرا شود مي برد. (اگر چه بخش کرد بيات آن بسيار کمرنگ و بيشتر به اشتباه لپي خبرگزاري ها در گزارش خبر کنسرت که آن را خرده بيات ذکر کرده بودند نزديک است،) چهار مضراب بيات زند که يک شش شانزدهم چابک است پس از تصنيف اجرا مي شود و به دنبال آن دونوازي ني و تار با کيفيتي بسيار پايين اجرا مي شود (ظاهراً در شب اول اجرا نقش ني در اين بخش بيشتر بوده و در شب سوم به کل از برنامه حذف شده است). حسن ناهيد در کل برنامه و بخصوص در اين قسمت حضوري کمرنگ و دور از حد انتظار داشت که به نظر دليل اصلي آن و همچنين تعويض بخش ني و واگذاري آن به سازهاي ديگر در قطعات آشنايي که قبلاً شنيده ايم بايد از ضعف عمومي جسمي او باشد. اميدوارم استاد هرچه زودتر به وضعيت ايده آل خود بازگردند.تصنيف کجاييد يک تصنيف دوضربي در آواز دشتي است که روي شعر علي اکبر دهخدا ساخته شده است که به شدت حس ميهن دوستي و آزاديخواهي را تقويت مي کند؛ اگرچه به زعم من اين حس ناشي از شعر انتخاب شده است تا موسيقي، چون آنچنان حس حماسي در آهنگ به چشم نمي خورد.پس از اين تصنيف سيامک آقايي گوشه شهابي را طي يکي از معدود سولوهايي که از قيچک باس شنيده ايم اجرا کرد که اجراي آن به خصوص در منطقه صوتي بم فضايي غم انگيز خلق مي کند. شهابي به عنوان گوشه مشترکي بين بيات ترک، شور و دشتي انتخاب شده است. به نظر مي رسيد همراهي عود به عنوان يک ساز مضرابي بم کيفيت و فضاي بهتري به اجراي اين ساز آرشه يي مي داد.تصنيف هاي پنهان چو دل و ققنوس پايا ن بخش برنامه بودند که تصنيف اخير (که عنوان برنامه را نيز به خود اختصاص داده بود) را بايستي اوج هنر آهنگسازي مشکاتيان در تلفيق يک شعر نو و موسيقي ايراني دانست. گروه عارف در پايان و در پاسخ به تشويق پرشور حضار تصنيف هميشه جاودان اي ايران اثر روح الله خالقي را اجرا کرد.
اولين دغدغه فکري بيشتر علاقه مندان و پيگيران آثار مشکاتيان خصوصاً پس از سه سال غيبت از صحنه، کيفيت و قدرت نوازندگي اوست. مشکاتيان را بايد يکي از صاحب سبک هاي موسيقي ايران تلقي کرد که تاثيري عميق بر نوازندگي سنتور گذاشته است ولي همان گونه که خود او در مصاحبه چند روز قبلش با روزنامه جام جم گفته بود «با افزايش سن، جسم رو به کاستي و ضعف مي گذارد و به تبع آن، قدرت تکنيک و شفافيت و شادابي و سرعت عمل کاهش مي يابد». پس انتظار هميشه در اوج بودن او منطقي نيست. او معتقد است هنرمند با افزايش سن به استقراري عالمانه يا اشراق شاعرانه مي رسد و در نتيجه بايد بيشتر به کار تحقيق و پژوهش و کارهاي ذهني و نوشتاري بپردازد که تحرک و نيروي عضلاني کمتري طلب مي کند. و در عمل هم ثابت مي کند که اگر قدرت نوازندگي اش افت داشته باشد از نظر آهنگسازي همچنان ذهني پويا دارد.مشکاتيان هنرمندي متعهد در برابر اجتماع خود است و اين را از همان دوران آغاز فعاليت هاي هنري خود در زمان انقلاب و تغيير و تحولات آن دوره در آثار ماندگار خود در چاووش ها نيز به اثبات مي رساند. اين حساسيت پذيري امروز نيز در آثار او ديده مي شود. پوستر برنامه صفحه يي مملو از سيم خاردار را به صورت حامل موسيقي نشان مي دهد که چند پرنده روي يکي از آنها نشسته اند. طراحي صحنه نيز که به وسيله عباس کيارستمي انجام گرفته است همين معني را القا مي کند. در جلوي سن و در برابر نوازندگان، برگ هاي فروريخته بر زمين پاييز را مجسم مي سازند، در پشت سر اما قامت سرفراز درختان هميشه سبز نشان از زندگي و استقامت دارند. اشعار و قطعات همگي در اين راستا انتخاب شده اند. گويي مشکاتيان و گروه او شرايط زمانه را به نقد مي کشند.به هر جهت، بازگشت مشکاتيان به عرصه موسيقي کشور در نفس خود اتفاق مبارکي است و اميد که جامعه موسيقي را دوباره تنها نگذارد.

Read Full Post »

کنسرت گروه عارف به سرپرستی پرویز مشکاتیان و آواز حمید‌رضا نوربخش با عنوان «ققنوس»شب گذشته در تالار بزرگ کشور برگزار شد.

در این کنسرت، گروه شانزده نفره عارف بر روی صحنه ای که با 16 سرودر پشت سر نوازندگان طراحی شده بود(طرح عباس کیارستمی)، به اجرای قطعاتی از ساخته های مشکاتیان پرداختند.

پیش‌درآمد ابوعطا، چهار مضراب خسرو شیرین ،چهار مضراب حجاز و تصانیف شکر و شکایت و گون با استفاده از اشعار سایه،حافظ و شفیعی کدکنی از جمله قطعات بخش نخست برنامه در دستگاه شور بود که با تکنوازی بسیار خوب و تکنیکی بهداد بابایی همراه شد.

قسمت دوم کنسرت با تکنوازی تنبک نوید افقه آغاز شد که با توجه به تکنیک و توانایی بالای این نوازنده تنبک ،شروع خوبی برای قطعه ضربی تصنیف بهارا (با شعر سایه) به شمار می رفت.

پس از تصنیف بهارا،قطعه چهار مضراب بیات زند، ساز و آواز، تصنیف کجائید( با شعری از علی‌اکبر دهخدا)تصنیف پنهان چودل با شعری از مولانا و تصنیف ققنوس اجرا شد.

اجرای بسیار خوب نوازندگاان گروه وخواننده و تکنوازی پر احساس پرویز مشکاتیان و همچنین اجرای پرصلابت قطعه زیبای»ققنوس» که بی شک بهترین قطعه کنسرت 86 گروه عارف به شمار می رود موجب شد تا تشویق های گرم و طولانی حاضران اعضای گروه را دوباره به روی صحنه بازکشاند تا آنها سرود ملی ای ایران (ساخته روح الله خالقی) را به همراهی و همخوانی مخاطبان ایستاده اجرا کنند.

Read Full Post »

پرویز مشکاتیان نوازنده سنتور با اعلام این خبر در نشست مطبوعاتی که صبح امروز در کانون موسیقی عارف برگزار شد به تغییرات درسازبندی گروه موسیقی عارف اشاره کرد و گفت: پس از وقفه طولانی که در اجرای گروه موسیقی عارف اتفاق افتاد بخش بزرگی از اعضا به دلیل تغییر دیدگاه ها و همچنین فراق و جدایی چند ساله دستخوش تغییر شدند به همین دلیل ترکیب اعضا و نوع سازبندی تغییرات اساسی پیدا کرد از همین رو در این اجرا سازهایی چون نی حسن ناهید، دف آیین مشکاتیان،تنبک نوید افقه ، کمانچه نوید دهقان،سه تار بهداد بابایی ،رباب آرشام قادری ، بربط محمد دلنوازی،  تارباس سیاوش پور فضلی ،قیچک باس سیامک آقایی و همچنین کیوان ساکت و بهرام ساعد نوازندگان تار گروه موسیقی عارف هستندو حمیدرضا نوربخش نیز به عنوان خواننده حضور دارد.

 

سرپرست گروه موسیقی عارف درباره چرایی تغییرات این گروه گفت : گروه موسیقی عارف از بدو تاسیس در مرکز حفظ و اشاعه براساس نام و اندیشه وطن خواهانه عارف قزوینی تشکیل شد و برهمین اساس در طول سال ها فعالیت هنری همواره نگاهی اجتماعی ، فرهنگی و بی محابا می گویم سیاسی به مجموعه فعالیت های گروه داشته ام و طبیعی است که در طول همه این سال ها افکار و اندیشه ها دستخوش تغییر و تحول شود و قطعا من و اعضای گروه عارف هم از این قاعده مستثنی نبودیم از همین رو وجود تغییراتی از این دست خیلی دور از ذهن نیست.

 

وی در ادامه به قطعات گروه موسیقی عارف اشاره کرد و گفت : مجموع قطعات ترکیبی از کارهای قدیمی و جدید است منتها با این تفاوت که تمام قطعات قدیمی تا کنون اجرا نشده و برای نخستین بار است که روی صحنه می رود همانطور که می دانید دستگاه شور مادر دستگاه های موسیقی ایرانی است و خود این دستگاه هم متشکل از دستگاه هایی چون ابوعطا،بیات ترک، افشاری ،دشتی و کرد بیات است به همین دلیل جان مایه این قطعات در دستگاه شورو دشتی است اما طبق روال گذشته مدلاسیونی از دستگاه شوربه سایر دستگاه های موسیقی ایران دارم.

 

مشکاتیان در پاسخ به سئوالی مبنی بر اینکه آیا کنسرت مشترکی با محمدرضا شجریان اجرا خواهد کرد یا نه گفت : گروه موسیقی عارف گروه خوش کوک و خوش صدایی است و همواره از انجام کاری در خور دوری نکرده است منتها برای برگزاری برخی کنسرت ها با کسانی چون آقای شجریان باید شرایط فراهم شود و دراین مدت قصد کار نکردن با ایشان را نداشتم اما در طول تمام این سال ها به دلیل فراهم نشدن شرایط لازم اجتماعی درون مرزی و برون مرزی  و همچنین سال ها فراق و جدایی با شجریان این امکان تاکنون فراهم نشده است و در نهایت باید متذکر شوم که اینطور نیست که نخواهم با ایشان کار کنم هر لحظه که فرصت را مناسب دیدیم کنسرت مشترکی با هم خواهیم داد.

 

وی در پاسخ به این سئوال که آیا صحت دارد که برخی از قطعه ها ویژه آواز محدرضا شجریان ساخته است گفت : شاید یکی از آهنگسازانی باشم که به هیچ عنوان اعتقادی به آفریدن و الهام ندارم چراکه معتقدم آنقدر زیبایی و حیات آفریده شده که دیگر نیازی به خلق و آفرینش من به عنوان هنرمند نیست به نظرمن هنرمند به کشف و ابراز زیبایی ها می پردازد و طبیعی است که وقتی یک ملودی و یا قطعه ای براساس معنا و مفهومی از سوی من کشف می شود به چگونگی استفاده بهینه از آن نیزفکر می کنم .

 

 کاظمی مسئول فروش بلیت اینترنتی درباره نحوه فروش این بلیت گروه موسیقی عارف گفت : فروش بلیت از روز 24 آبان ماه ازطریق اینترنت در سه مرحله انجام می شود و متقاضیان می توانند با مراجعه به سایت www.aref.ir  فرم درخواست را پر کرده و پس از کامل شدن فرم به بانک سامان برای خرید مراجعه کنند.

Read Full Post »

مراسم بزرگداشت شهرام ناظری روز چهارشنبه 16 آبان ماه همزمان با پنجاهمین سال تاسیس «مرکز فرهنگی آسیا» در نیویورک برگزار می شود.

شهرام ناظری با اعلام این خبر گفت : طی دو سال گذشته مراکز فرهنگی آمریکا به مناسبت های مختلف برنامه هایی در باره مولانا و بررسی زندگی این شاعر در سالن های مختلف مانند سالن فیلارمونیک سانفرانسیسکو، ساندیگو، سالن بزرگ اسکار ، والت دیسنی و هالیوود برگزار کرده اندکه در غالب این برنامه ها من هم حضور داشته ام به همین مناسبت مراسم ویژه ای در پایان سال مولانا در سالن مرکز فرهنگی و هنری «asia socitey» در نیویورک برگزار می شود که در این مراسم از تمام کسانی که بیشترین فعالیت را در حوزه مولانا شناسی داشته اند تقدیر می شود.

وی در ادامه خاطرنشان کرد : در این مراسم قطعه ای از اشعار مولانا را به طور سمبلیک با تنظیم حافظ ناظری اجرا خواهم کرد و درادامه نماینده کشورهای ژاپن ،تایلند و هندوستان به ترتیب برنامه هایی را اجرا می کنند.

Read Full Post »

کمیته معرفی نماینده سینمای ایران در اسکار امسال، نام هشت فیلمی را اعلام کرده که قرار است یکی از آنها به اسکار معرفی جایزه اسکارشود.

هر ساله در ایران برای معرفی نماینده سینمای ایران برای حضور در بخش فیلم های غیر انگلیسی زبان اسکار، کمیته ای تشکیل می شود.

در سال های گذشته خانه سینما به عنوان نهاد صنفی سینماگران در انتخاب اعضای این کمیته نقش مهمی داشت، اما طبق گزارش ها، امسال این نهاد، نقشی در انتخاب فیلم ها و اعضای کمیته انتخاب فیلم ها نداشته است.

علی معلم چندی پیش در حالی که مدیر روابط عمومی بنیاد فارابی خبر از تشکیل کمیته اسکار داده بود، از تشکیل این کمیته اظهار بی اطلاعی کرده بود و اکنون نیز که امیر اسفندیاری به عنوان سخنگوی این کمیته خبر های اولیه این کمیته را به صورت رسمی منتشر کرده است، نامی از خانه سینما در آن نیست .

به گزارش بنیاد سینمایی فارابی، امیر اسفندیاری سخنگوی کمیته اسکار اعضای کمیته را امیر اسفندیاری، محمد بزرگ نیا، کمال تبریزی، مجتبی راعی، محمدرضا سکوت، علیرضا شجاع نوری، رسول صدرعاملی، تقی علی قلی زاده و اکبر نبوی معرفی کرده است.

بر اساس این گزارش فیلم های «تقاطع» ساخته ابوالحسن داوودی، «پاداش سکوت» ساخته مازیار میری، «جایی در دوردست» ساخته خسرو معصومی، «خون بازی» ساخته رخشان بنی اعتماد و محسن عبدالوهاب، «زمستان است» ساخته رفیع پیتز، «شب به خیر فرمانده» ساخته انسیه شاه حسینی، «میم مثل مادر» ساخته رسول ملاقلی پور و «وقتی همه خواب بودند» ساخته فریدون حسن پور در مرحله نخست برگزیده شده و یکی از این فیلم ها برای اسکار انتخاب خواهد شد.

گفتنی است که فیلم هایی در بررسی اولیه حضور داشته اند که در فاصله شهریور سال گذشته تا امسال در سینماهای ایران به نمایش در آمده اند.

پیش از این برخی از مطبوعات خبر داده بودند که شانس فیلم خون بازی در این انتخاب بیش از بقیه فیلم هاست.

اسفندیاری درباره معیارهای انتخاب گفته است: «در نشست این کمیته محورهایی چون معیارها و نگاه های لازم در جریان انتخاب، بررسی فیلم های معرفی شده از سوی دیگر کشورها و قرائت فهرست فیلم های ایرانی به نمایش درآمده در فاصله زمانی نهم مهرماه ۸۵ تا هشتم مهرماه ۸۶ با توجه به قوانین و مقررات آن رویداد سینمایی مطرح و بررسی شد.

اسفندیاری تصریح کرد که طی چند روز آینده نتایج کار کمیته انتخاب فیلم ایرانی برای اسکار از سوی روابط عمومی بنیاد اعلام خواهد شد.

Read Full Post »

قریب به 3 سال پیش در رسانه های مختلف خبری منتشر شد که حاکی از ساخت فیلم بزرگ و با عظمت «کوروش کبیر» به تصویر کوروشدست یک کارگردان جوان انگلیسی بود. در آن زمان «الکساندر جووی» کارگردان مطرح و اسکاری فیلم های کوتاه، خبر از ساخت فیلمی عظیم درباره اولین نماینده حقوق بشر در جهان را به همراه گروه خود بنام chahayagroup اعلام نمود.

این فیلم 80 میلیون دلاری قرار بود با نام تجاری «CYRUS, the Great» به کارگردانی و تهیه کنندگی الکس جووی در سال 2004 ساخته شود. این در حالی بود که مراحل پیش تولید کار و انتخاب بازیگران آن تا حدودی انجام شده بود و بازی هیو جکمن (در نقش کوروش)، شون کانری (در نقش آستیاگ) و آنجلینا جولی در فیلم قطعی شده بود و بازیگرانی چون دنیل دی لوییس، ژان رنو، لارنس فیشبورن، بن کینگزلی، کریستین بیل، تارا رید و بسیاری دیگر برای بازی در این فیلم انتخاب شده بودند. تمام این اطلاعات در سایت رسمی گروه سازنده فیلم موجود است.

استوری بورد یکی از صؙ?ه های فیلم کوروش

الکس جووی که تا آن زمان فیلم بلند نساخته بود دلیل اشتیاق خود را برای ساخت چنین فیلمی اینگونه عنوان کرده بود که او به همراه پدرش که مهندس بوده، قبل از انقلاب در ایران زندگی می کردند. در واقع پدرش در ایران کار می کرده. الکس با دیدن جشن های 2500 ساله شاهنشاهی و شکوه و عظمت آن به تاریخ ایران علاقه مند می شود و با مطالعه داستان زندگی کوروش تصمیم می گیرد که زمانی فیلم آنرا بسازد.

مصاؘ?ه خبرناگار بی بی سی با الکس جووی

اما اکنون با گذشت بیش از 2 سال از اتمام مراحل پیش تولید کار، هیچ خبری از ساخت و یا توقف ساخت این فیلم نیست. حتی در سایت معتبر سینما نیز نام فیلم کوروش در بین فیلم های در حال ساخت جووی قرار ندارد. این در حالی است که در آن زمان اخباری جدی مبنی بر ساخت این فیلم در سایت معتبری مانند بی بی سی و مصاحبه این خبرگزاری با جووی، دیده می شد. اما براستی چه اتفاقاتی افتاد که چنین فیلم پرشکوه و با عظمتی ساخته نشد؟ آیا این پروژه جای خود را به فیلم هایی از قبیل «اسکندر» و «300» داد؟ آیا رابطه ایران با کشورهای غربی و مسائل هسته ای می تواند مانعی بر سر راه ساخت این پروژه باشد؟ آیا ساخت فیلمی درباره کوروش که ایرانیان را مقدم در تنظیم حقوق بشر نشان می داد می توانست جلوی اهداف شوم غرب را در نابود کردن فرهنگ و تاریخ ایران بگیرد؟…….

Read Full Post »

آنچه به عنوان موسیقی سنتی مطرح است تنها نمایشی از این نوع موسیقی است چراکه هیچ نشانی از موسیقی سنتی به معنای وجود ارتباط با موسیقی گذشته دیده نمی شود.

خسرو جعفرزاده منتقد و محقق موسیقی ضمن بیان این مطلب در نخستین نشست بررسی مسائل روز موسیقی ایران که عصر دیروز با حضور «نادر مشایخی» آهنگساز ، «خسرو جعفرزاده» محقق و منتقد ، «علیرضا میرعلی نقی» پژوهشگر موسیقی و «علی دهباشی» مدیر مجله بخارا در محل نشر ثالث برگزار شد؛ در خصوص تعریف موسیقی سنتی گفت : در تعریف موسیقی سنتی یک مشکل اساسی وجود دارد به نظرمن آنچه به عنوان موسیقی سنتی مطرح است تنها نمایشی از این نوع موسیقی است به عنوان مثال کنسرت «محمدرضا لطفی» و «محمد قوی حلم» که چندی پیش برگزار شد در ظاهر موسیقی سنتی است اما با کمی دقت متوجه خواهیم شد که هیچ نشانی از موسیقی سنتی به معنای تعامل و اتصال با موسیقی گذشته دیده نمی شود به نظرمن کنسرت لطفی نمایش آن نوع موسیقی است که تنها جوابگوی تصورات و انتظارات غرب از موسیقی شرق است.

در ابتدای این جلسه «خسرو جعفرزاده » به زمینه های تاریخی موسیقی در ایران اشاره کرد و گفت : در دوران مشروطه خواهی و با شکل گیری مباحثی پیرامون تجددطلبی حرکت هایی در حوزه موسیقی ایران شکل گرفت ضمن اینکه در این دوران هیچ ارتباطی بین شعر و موسیقی وجود نداشت و این در حالی است که در همان زمان ادبیات و شعر در جایگاه خوبی از اجتماع قرار داشت اما موسیقی و موسیقیدان در این دوره به دلیل عدم وجود وسایل ارتباط جمعی مثل رادیو ، تلویزیون و یا صفحه گرامافون تقریبا جایگاه مشخصی در اجتماع نداشت و جزدر مراسم های خاص چون بزم تقریبا هیچ کارکرد دیگری نداشت.

وی با اشاره به وضعیت موسیقی در دوران تجددطلبی گفت : با راه افتادن جریان تجدد خواهی در امور مختلف فرهنگی ،اجتماعی و یا حتی سیاسی ؛ تحولاتی در هنر موسیقی آغاز شد اما درهمان دوران موسیقی چندین منزل از شعر و ادبیات عقب تر بود و نتیجه این شد که در دوران تجدد خواهی ما شاهد حضور شعر نو بودیم اما موسیقی درهمین دوره دچارنوعی بلاتکلیفی و برچسب هایی چون موسیقی اصیل و موسیقی سنتی بود در همین هنگام برخی از ایرانیان که عمدتا از طبقه مرفه بودند به غرب سفر کردند و موسیقی را به شکل آکادمیک آموختند و در همان دوران هنر موسیقی نام علمی و بین المللی به خود گرفت.

درهمان دوران یک جریان دیگری با عنوان موسیقی نوین شکل گرفت که علی نقی وزیری نوازنده تار پرچمدار آن بود او برای تحصیل موسیقی به اروپا سفر کرد و پس از آن پیوند نا محسوسی بین موسیقی ایران و موسیقی غرب به شکل موسیقی تلفیقی ایجاد شد ؛ همزمان با علی نقی وزیری یک راه سومی نیز در ایران شکل گرفت و آن راهی بود که «درویش خان» و » عارف قزوینی» در آن پیش قدم بودند به این معنا که برای اولین بار موسیقی ایران با بیانی تازه در کنسرت با اجرای زنده مطرح شد در این دوران بود که فرم پیش درآمد و تصنیف هایی با محتوای اجتماعی و سیاسی ساخته شد اما در نهایت باید اذعان کنم که این سه راه موسیقی یعنی موسیقی علمی، موسیقی نوین و موسیقی کنسرتی بر خلاف ادیبات با هم در تضاد بودند و هر سه در ادامه راه دچار مشکل شدند در نتیجه هیچ تداومی ایجاد نشد.

جعفرزاده در ادامه به نقش رادیو در پیشرفت موسیقی اشاره کرد و گفت : رفتن به کنسرت و دیدن اجرای زنده پدیده تازه ای بود که متاسفانه بنا به دلایل متعدد شکل نگرفت و اجرای این موسیقی برای عموم به عهده رادیو قرار گرفت به همین دلیل کنسرت رفتن رفته رفته منسوخ شد در همین دوران هم رادیو به شکل انحصاری عمل کرد و موسیقی را جدی نگرفت این وضعیت تا اواخر دهه 40 ادامه داشت و در همین سال ها مسئله رجعت به گذشته و ملیت مطرح شد و با فعالیت هایی که دکتر مسعودیه در راه شناخت موسیقی اصیل انجام داد بار دیگر موسیقی اصیل مطرح شد که «نورعلی خان برومند» و دکتر «داریوش صفت » از پیشگامان این جریان بودند و این وضعیت تا کنون نیز ادامه دارد و امروزه از تمام این جریانات نشانه هایی در فرهنگ موسیقیایی خود می بینیم.

در ادامه این نشست نادر مشایخی درخصوص مشکلات موسیقی معاصر گفت : بزرگ ترین مشکلی که در راه موسیقی ایران وجود دارد گرفتار شدن موسیقدان ها در فرم و ریتم موسیقی ایران است ضمن اینکه تنوع در موسیقی ردیف دستگاهی ایران یکی از مهمترین ویژگی های موسیقی ایرانی است و با وجود تمام مسائل و مشکلاتی که دارد همین تنوع باعث پیشرفت در موسیقی ایران شده است و در این راستا است که موسیقی خودش را نشان می دهد چراکه بزرگ ترین رسالت هنر موسیقی عرضه خودش است.

«علیرضا میرعلی نقی» در ادامه خاطرنشان کرد : اگر بخواهیم وضعیت موسیقی ایران را با توجه به مولفه های اصلی این هنر تعریف کنیم باید وضعیت موسیقی را با توجه به مولفه های اصلی یعنی دولت ، مردم و بخش خصوصی تعریف کنیم چراکه هرکدام از اینها به تنهایی ساز و کار خاص خودشان را دارند در واقع نوعی نظام نامه نانوشته شده وجود دارد که باعث شده هیچ گاه به یک کالبد شکافی درست دست پیدا نکنیم.

جعفرزاده در پاسخ به سئوالی مبنی بر تحولات اخیر در حوزه موسیقی در یک دهه اخیر گفت : به نظرمن درده سال اخیر موسیقی ایرانی با سه موسیقیدان در حال رشد ، تبادل و گفتمان است یکی از آنها «نادر مشایخی » است که تعامل خوبی بین موسیقی غرب و شرق برقرار کرده است ، «داریوش طلایی» در راه شناخت موسیقی ایرانی گام های موثری را برداشته است و درنهایت «حسین علیزاده» شخصیتی است که در پی بوجود آوردن موسیقی ایرانی به زبان روز است یعنی آن نوع موسیقی که مورد احتیاج است که اگر این جریان تداوم پیدا کند به زودی شاهد تحولات شگرفی در عرصه موسیقی معاصر ایران خواهیم بود.

وی در پایان اختلافات موجود بین موسیقدان ها را ازجمله مشکلات عمده در عرصه موسیقی ایرانی دانست و اظهار امیدواری کرد که با رفع تمام این اختلافات می توان به یک زبان واحد در این حوزه دست یاف.ت

Read Full Post »